Sabah elimi kestim.
Defne de yanımdaydı..
“Acımıyor değil mi? Acımıyor değil mi?” diye panikledi. Ben de “acıyor, ama çok değil. Elin kesilince acır” dedim.
Sonra Gökhan ne olduğunu sorunca “elini kesti annem. Sen burada olsan olmazdı” diye cevap verdi. Buna da “bunun babanla ilgisi yok tatlım, BEN kestim elimi, babanın yanında kestiğim de olmuştu. Bunun tek sorumlusu benim” diye cevap verdim..

Baktım içselleştirmişim. Önceleri mesaj kaygısıyla, kortikal çaba ile anlatıyor, böyle şeyler söylüyordum. Ama bu iki cümle kendiliğinden çıktı. Ve hoşuma gitti.. Birincisi, kendimde bişeyleri değiştirmek, değiştirebilmek… Farkındalığımı yükseltebilmiş olmak. İkincisi… Ve daha önemlisi ise, Defne’me verdiğim mesajın, onu hayatı boyunca bir dolu çatışmadan, bir dolu suçlamadan koruyacak olması. Elbette ki ben bir cümle söyledim, her şeyi anladı değil. Ama ben bu cümleleri artık subkortikal seviyede kurabiliyorsam, çocuklarım da bu ortamda büyüyorlar.
Hem belki de abartmıyorum. Bir dolu arızamız çocukluk “An”ları yüzünden değil mi.. O an’ı, o cümleyi, o insanı derinlerden çıkarmak için debelenip durmuyor muyuz.

Velhasıl.. Mutlu oldum.

Sonra kahvaltı sırasında camda yansımasını gördü. Önce hayran hayran baktı, sonra dudağının bir tarafına tatlı bir gülümseme kondu. Sonra da “ayy, çok güzel olmuşum ya” dedi… ❤️
Bir daha mutlu oldum…

Bir mutluluk hikayesi daha anlatiim. Duramadım😅
Geçen sabah üçümüz arabadayız. Hayatımızdaki ‘iyi ki’leri sayalım dedim. Şükür ettiklerimiz.. Başta zorladılar. Birkaç cümle çıktı sonra… Yiğit şöyle dedi “İYİ Kİ OLDUĞUMUZ İNSANIZ”.
Benim için hayatın hedefine ulaşma anlarından biri bu olabilir…
Şükür.. ❤️🧿🙏

Fotoğraf 2016 Eylül. İlk ailecek tatilimiz. Şile dışında. Bir seri fotoğraf var. Çok hoşuma giden. Çocuklardaki gelişim, değişim, iç huzurları, mutlulukları hayatı anlamak ve devam etmek için ne güzel bir neden, ne güzel bir motivasyon değil mi? Kardeşlik, elele olmak, korumak, kollanmak, çocukluk anılarının denizin yarattığı huzur ile erişkinliğe ışık tutması gibi bir hikayesi var bu fotoğrafın bende… Yukardakiler de kısa kısa anılar. Benzer anlamlara gelen.

Sevgiyle…